کائولن
مشخصات و ویژگیها: از نظر صنعتی انواعی از رس که حاوی مقادیر زیادی کائولینیت باشد کائولن نامیده می شود. از نظر خواص فیزیکی نیز کائولن ماده ای نیمه بلوری و تا حدودی بی شکل است. خواص ویژه کائولن عبارتند از: چسبندگی (که با افزایش خلوص آن افزایش می یابد)، کلوئیدی بودن و قابلیت جذب آب.
ويژگي کائولن مصرفي در صنعت سراميک عموما مربوط به ناخالصي‌هاي موجود در آن است که باعث تغيير رنگ محصول بعد از پخت مي‌گردد. مهمترين ناخالصي “اکسيد آهن” مي‌باشد. از ديگر عناصر مضر مي‌توان از مس، کروم و منگنز نام برد. مقدار مجاز در Fe2O3 سراميک بين 6/0 تا 7/0 درصد است. اکسيد آهن همراه با کائولن مصرفی در پرسلان بايد کمتر از 5/0 درصد باشد زيرا تيتانيوم با آهن در بدنه سراميک عکس‌العمل نشان مي‌دهد و موجب کاهش شفافيت مي‌گردد. پتاس موجود در کائولن مصرفی در پرسلان بايد کمتر از 5/1 درصد و مقدار تيتانيوم و سيليس آن حداقل باشد.
ترکیب کانی شناسی:
مکان:
کاربرد: صنعت کاشی و سرامیک (سنگ کائولن بر اساس نوع پیوند به دو گروه پیوند نرم و سخت تقسیم می شود. کائولن با پیوند نرم عمدتا در صنایع کاشی، چینی و سرامیک و کائولن با پیوند سخت در صنایع لاستیک سازی و کاغذسازی استفاده می شود. کائولن در صنایع دیرگداز نیز به صورت گسترده مصرف می شود. این ماده حاوی 20 تا 45 درصد آلومینا است. کائولن تحت شرایط شیمیایی و صنعتی در محدوده PH بین 3 تا 9 پایدار می باشد، بنابراین می تواند به راحتی به عنوان رنگدانه، پوشش و پرکننده با سایر ترکیبات استفاده شود. از جمله خصوصیات اقتصادی مهم کائولن اندازه ذرات آن می باشد.)